Dag 15: Lincoln White Mountains

De dag dat we wederom geen rendier of beer hebben gezien. Speciaal om 7 uur opgestaan om de Cancamagus scenic road te rijden maar na 2 1/2 uur nog helemaal niets. Omdat het smorgens zonnig was naar het naast onze Lodge gelegen Whale Tale Waterpark gegaan. Dit is een waterpretpark met vele glijbanen. Bij de kassa nog gevraagd naar Specials voor ons hotel maar werden naar hotel verwezen.

Een aantal leuke glijbanen met als hoogtepunt een soort whaletale waar je met duobaan omhoog werd gelanceerd tot vlak onder het uiteinde waarna je terug viel naar het eindpunt. De tweede spannende was een centrifuge waar je in uitkwam na wat loopings en na een paar rondjes in het grote gat in het midden in een bad viel.

Verder nog een hele snelle waarbij je het idee gaf dat je buiten de baan ging vallen.

Behalve de Cancamagus highway was een ander gedacht hoogtepunt de beklimming van Mount Washington met de auto waar je een bumper sticker kreeg met de text: this car climbed mount Washington. Het op en afrijden was best eng aangezien je in de wolken rijdt met niet meer dan 10 meter zicht en zonder afrastering aan de kant van de weg op meer dan 2 km hoogte.

Bij terugkomst waren Maartje en Thijs lekker aan het dineren in het hotel restaurant want ze hadden lekker gechilled in plaats van mee te gaan naar de berg beklimming. Onderweg bijna een ijstaart gekocht voor Maartje maar leek geen goed idee in de warme auto Geen dieren maar toch een mooie dag. Morgen Maartjes verjaardag en weinig stappen. Rond de 13000

Dag 14: Albany - White Mountains Lincoln

Vandaag een hele mooie rit door New York State, Vermont en New Hampshire naar de White Mountains wat een zeer populaire bestemming is voor de Amerikanen zelf ook in de zzome en winter qua skigebied.

Onderweg zijn we gestopt in het charmante plaatsje Wilmington in de staat Vermont wat geweldig ligt aan een rivier en eee hele mooie hoofdstraat heeft. We hebben over stenen langs de rivier gelopen waarbij Maartje aan het einde toch van een steen gleed en tot haar kont nat werd.

Weer veel mooie uitzichtpunten onderweg naarmate we verder de bergen intreden. Het einddoel was Woodward resort wat in werkelijkheid meer vervallen is dan het klinkt naar wel een binnen en buiten zwembad heeft.

Ronald heeft de Indian Head Trail gelopen die vlakbij het resort begon en dwars door het bos omhoog naar de top van een berg voerde waar de inspanning ruim beloond werd door het uitzicht.

Thijs en Maartje hebben het wel even gehad met rijden en kijken uit naar een rustig dagje.

Het eten bij de Mexicaan in Lincoln was helaas gedeeltelijk koud en de taco niet knapperig maar wel de tweede poging meegekregen in doggy bag voor bij de kamer.

Dankzij de Trail nog een redelijk aantal stappen.

Dag 13: Niagara - Albany

Reisdag naar de White Mountains. In de planning vooraf wilden we eerst naar Lake Placid waar ooit de winterspelen zijn gehouden met goud voor Annie Borkink voor Ria Visser op de 1500 meter maar helaas bleken alle hotels in de buurt volgeboekt vanwege een Iron Man triatlon. Dus het was Albany geworden in plaats. Een mooie maar saaie weg die we 440 km rechtdoor moesten volgen. De enige opwinding kwam van een paar groundhogs die we langs de kant van de weg zagen.

Maartje had al in Nederland gezien dat er een grote mall was in Albany en ging met Pauline direct na aankomst in 74 State hotel naar de mall. Ronald en Thijs zijn na wat chilllen op de kamer de stad ingegaan en terwijl Thijs de voor en nadelen van Fifa 15 en de playstation uitlegde hebben we onder andere the Egg en een aantal andere mooie gebouwen gezien.

Na een diner in een leuke pizza place waar je de pizza per slice kon kopen nog even over de loopbrug gegaan waar veel mensen in de andere richting opkwamen. Naar even later bleek vanwege een muziek optreden.

Na een goede nacht weer op weg naar het Oosten om ons rondje vol te maken.

Dag 12: Niagara Falls

Geen reisdag vandaag dus we kunnen lekker rondlopen en de watervallen van alle kanten bekijken. Geen ontbijt bij het Seneca hitel dus we moeten eropuit voor de koffie en sandwiches. Het shopping center en food court dat we vanuit de hotelkamer konden zien was meer voor de middag en avond en de ontbijt toko was al dicht. Gelukkig was Indian Joe open waar ze uitstekende sandwiches en cookies hebben voor lage prijzen.

In het shopping center probeerden ze ons een 4 uur rondrit ticket aan te praten maar we wilden liever op eigen houtje de sites zien en voor de 38 $ hebben we combi tickets voor de maid of de mist booottocht, cave of the winds onder de waterval tocht en een film over de geschiedenis plus aquarium tickets gekocht. Daarbij konden we ook nog met de event trein rondrijden maar lopen was een stuk sneller.

Eerste stop was de Maid of he Mist boot tocht en we kregen leuke smurfen regen ponches aangemeten om ons tegen het water te beschermen. Het liep vlot door en al snel waren we op de boot. Een geweldig uitzicht van dichtbij op de American Falls en nog niets aan het handje. Even later voeren we recht de Horseshoe Falls in en werd het echt nat. Het opspattende water maakte iedereen zieknat en je telefoon of camera tevoorschijn hzlen was zelfmoord voor het apparaat. Een geweldige ervaring en een paar mooie fotos gemaakt. Op het panorama deck was er een geweldig uitzcht op alle watervallen waarbij een selfie stick toch wel handig zou zijn geweest.

Na de film over de geschiedenis van de watervallenen verhalen over mensen die met of zonder water ton de val overleefd hebben, zijn we naar de cave of the winds gegaan waar we deze kser slippers en een geel capeje kregen om onder de bridal veil te lopen. Hier kon je echt goed nat worden en had Pauline s Sony waterproof telefoon van pas gekomen!

Thijs vond het niet leuk want hij had honger en werd te nat. Vervolgens naar het aquarium gegaan wat in vergelijking met Artis helemaal in het niet viel.

Terug in het hotel nog wat dollars in de eenarmige bandieten gegooid in het casina van het hotel maar geen geluk helaas dus haute causine dineren ziter niet meer in tijdens de rest van de vakantie. Wel een goede kip en spinazie salada gegeten in het Three Sisters restaurant.

Pauline en Ronald hebben de kids savonds in de kamer achtergelaten om naar de verlichte watervallen te kijken en even wat quality time te hebben.

Na een heerlijke dag met veel zon en water weergoed in slaap gevallen na 23000 steps. Morgen recht naar het oosten naar Albany, de hoofdstad van de staat new york.

Dag 11: Williamsport naar Niagara Falls.

Tweede etappe op weg naar Niagara Falls van ongeveer 4 uur rijden. Na de spieren wat losgemaakt te hebben, genoten van een relaxed ontbijt en aan de receptie gevraagd of er Amish in de buurt wonen. Gisteren zijn we niet afgeslagen bij Lancaster waar de grootste groep in de buurt woont maar in Montgomery zouden ze ook moeten wonen. Helaas was dat een stukje terugrijden maar op een rustige weg een kraampje met Amish mevrouw gevonden waar we peanut butter oatmeal cookies hebben gekocht. Natuurlijk biologisch. De mevrouw vertelde dat ze een dromedaris farm hebben voor de melk en we telden er rond de 20 op de farm. Op de achtergrond speelden 3 kinderen gekleed in bloesjes.

Het landschap bleef bergachtig met fantastisch uitzicht over de bergen en valleien met roofvogels hoog in de lucht. Op de grens met New York state begon het enorm te plenzen en nam de temperatuur binnen een minuut met 10 graden Celsius af. De state police was actief en we zagen behalve ongelukken ook een aantal aanhoudingen van met name jonge mannen met te snelle wagens. Iedereen rijdt trouwens rond de 10 mijl te snel in iedere staat.

Over Staten gesproken. Halverwege de reis hebben we er al een groot aantal opzitten. New Jersey, Delaware, Virginia, North Carolina, Washington DC, Maryland, Pennsylvania en New York. We hebben 1700 mijl gereden, drie maal getankt, veel regen gehad maar allemaal onderweg en of heerlijk weer of zelfs te warm buiten de auto. Veel burgers, te veel creditcard afschrijvingen, een geweldige auto maar we zijn wel toe aan een iets rustiger tempo voor de tweede helft. Alle vier zijn we nu volledig in vakantie mode nadat we een paar dagen moesten wennen aan het reizen. Thijs mist het dagelijks voetballen en de in Atlantic City gekochte bal is al bijna kapot vanwege inferieure stiksels. En dat voor een bal met Manchester United logo's.

Nog bijna geen letter gelezen van de meegebrachte boeken zoals een biografie van Philip Glass vanwege het vele rijden en savonds snel in slaap vallen

Bij het binnenrijden van Niagara Falls zagen we het opspattende water al en vanaf de 12e verdieping van het Seneca hotel hebben we een mooi overzicht. Het uitzicht Is mooier vanaf de Canadese kant maar we gaan waarschijnlijk niet oversteken.

s Avonds naar Goat Island gelopen voor het uitzicht op de American en de Horseshoe Falls. Werkelijk indrukwekkend hoe een miljoen liter water zich per seconde naar beneden stort. Op de mooiste uitkijkpunten werd je zeiknat van het opspattende water.

Thijs had erge honger dus snel naar het Rainforest café waar je in een soort van bewegende jungle zit en waar het ondanks dat het wat kinderachtig klinkt toch heel gezellig is en waar het eten boven verwachting goed is.

Het Seneca is behalve hotel ook casino maar we zijn weer in slaap gevallen voordat we ons hele bezit op rood of zwart hebben kunnen zetten. Morgen dan maar. Dan gaan we ook de maid of the mist boottocht maken.

Toch nog 17000 steps vandaag.

Dag 10: Washington DC naar Williamsport

Eerste etappe van twee dagen om van Washington DC naar Niagara te rijden. Het eerste stuk loopt van Washington naar Williamsport via een scenic route langs een aantal bekende plaatsen uit de Amerikaanse burgeroorlog. Gettysburg is de bekendste plaats waar een volgens de reisgids 100 millioen dollar museum is gevestigd. Dit leek onzin maar na het indoor en buiten gedeelte bezocht te hebben lijkt het wel te kunnen kloppen. Over en groot aantal vierkante kilometers verspreid liggen de plaatsen waar zich de driedaagse veldslag tussen het Zuidelijke leger van generaal Lee en de Noordelijken plaatsvond. Generaal Lee dacht na een aantal geweldige overwinningen door te kunnen stoten op Noordelijk grondgebied maar kon ondanks een overmacht net niet door de linies stoten. Ongeveer 50000 man sneuvelde, raakten gewond of werden gevangen gemaakt tijdens drie dagen. Dit was een turning point in de oorlog en vanaf hier werden de zuidelijken steeds meer terug gedreven al duurde het nog twee jaar tot de vrede werd getekend. Het museum vertoonde een verhelderende film, een fantastisch olieverf panorama van zeker 100 meter in het rond en tentoonstelling die zeer fraai en logisch opgebouwd Is. Daarna buiten langs een aantal punten gereden van het openlucht museum. Echt een aanrader.

Ter afwisseling naar de mall om de Tommy Hilfiger en de Adidas winkel leeg te trekken zodat Maartje in ieder geval weer loopschoenen heeft na het vergeten van haar Nikes in Nags Head.

Via mooie wegen naar Williamsport gereden en onderweg een Amish koets op de snelweg gezien en een overstekend hert dat op een haar na door de auto voor ons werd aangetikt.

Bij het mooie en nieuwe hotel overvallen door moeite om te kiezen zodat we drie keer heen en weer zijn gelopen tussen buffalo wings, five guys best burgers and fries,taco bell en de pizzahut.

Door het wandelen in het museum en foodcourts toch nog 12000 steps

Dag 9: Washington DC

I get my kicks on Route 66.

Heerlijke ochtend waarbij het om 7 uur al warm was. Na de hike van gisteren even de spieren opgewarmd met 20 minuten op de loopband en daarna op naar de White House. Na een mooie korte rit van ruim 100 km over de route 66 die geen restaurants meer Had aan de kant van de weg en een uitgebrande auto die vlak voor ons in brand vloog vlotjes de wijk Arlington bereikt waar het motel de Inn of Rosslyn gevestigd was. We waren veel te vroeg om in te checken maar konden hier wel de auto parkeren en met de metro naar de National Mall rijden en uitstappen bij de Smithsonian waar een aantal mooie gratis musea zijn gevestigd.

Vanwege de extreme hitte van rond de 36 ° en hitte alert zijn we van museum naar monument en weer museum gelopen. De airco in de musea voelde weldadig aan.

Buiten deden de drankverkopers goede zaken.

Ice-cold water one dollar, one dollar, 2 for Gatorade. Ice-cold water one dollar.

De meeste must sees wel gezien maar wat afgesneden om zoveel mogelijk in de schaduw te blijven. Museums of Natural History, American history en Air en space gezien en het White House, Capitol Hill, Washington monument en een aantal andere waaronder het WW II monument waar je met de voeten in het water kon waden. Normaalgesproken mag dat niet maar ik denk dat ze vanwege de hitte een uitzondering gemaakt hebben.

Hoogtepunten van het American History museum zijn de galerij van presidenten. Alle 44 van Washington tot Obama met een Nederlands klinkende naam van Buuren. Daarnaast het rode soulpak van James Brown en het sportpakje van Carl Lewis en de oude Tford.

De herdenkings monumenten zijn indrukwekkend zo veel en dicht bij elkaar maar heb wel moeite met de uitspraak dat lelijke oorlogen gevoerd moeten worden om een mooiere vrede te bewerkstelligen.

Helemaal kapot aan het eind van de middag na de Space shuttle gezien te hebben in het Space Museum waarin Ronald een international microgravity lab experiment had in de van der Waals vakgroep tijd met Robert, weer naar hotel.

Na een afkoelingsperiode wat rondgelopen en restaurants Mele gevonden dat erop voor staat dat ze geen slechte toevoegingen etc gebruiken en geen ingevroren producten. Heerlijke zelfgemaakte pasta gegeten en brood met olijfolie vooraf. Heerlijk.

Rond 2200 was het nog steeds boven de 30° maar wel ruim 28000 steps.

Morgen op naar Amish country om in twee etappes door Pennsylvania naar de Niagara watervallen te rijden

Dag 8: Skyline Drive van Waynesboro naar Front Royal

Niet echt vroeg opgestaan en ontbeten met scrambled eggs, bacon en cornflakes. Rond 0900 uur weg voor de niet zo lange maar kronkelige weg door Shenandoah Park over de Skyline Drive.

Gelijk een hiking trail gelopen die erg steil was maar ons beloonde met een prachtig uitzicht.

Volgens de ranger waren er herten en zwarte beren te zien in het park maar helaas hebben we wel de herten maar nnie de beren gezien.

De hoogte van de mooie weg varieerde van 2400 tot 3600 feet en had rond de 100 uitzicht punten. Alleen gestopt bij het visitor centrum voor food en drinks en na 3 1/2 uur reden we het park weer uit.

De eindplaats van vandaag lag aan de route 66 die we morgen gaan rijden. De Kids vroegen zich af wat er nu zo bijzonder is aan een snelweg bord!

Het Holiday Inn hotel lag naast een golfbaan en volgens de incheckbalie medewerker konden we zo gaan spelen. Zogezegd zo gedaan dus op naar de baan. Pauline was ook op de baan maaar dan onder een boom in de schaduw. Nadat we aangegeven hadden dat we in het hotel verbleven en graag wat ballen wilden slaan op de driving range en de oefen hole zette Travis ons in een karretje met twee zakken ballen, een tas met clubs en wenste ons veel plezier. Thijs was ongeduldig en ramde er op los met een te lange club dus sloeg hij in de grond en had pijn aan zn rechterduim. Maartje luisterde wel deze keer en lijkt talent te hebben want voor een eerste keer wist ze de balken redelijk goed te raken met een niet onaardige swing.

Na nog wat putten waren we volkomen uitgedroogd wegens de hitte en gingen we naar het clubhuis voor ijswater en bier. De bardame kende een dame die Jacky Kennedy had gekend maar wist niet hoeveel presidenten de VS heeft gehad. Na wat giswerk kwamen we op 44 maar de namen zouden we morgen gaan zien in Washington DC.

Zowel het spelen als het bier was gratis onder het motto dat ze hoopten dat we het leuk vonden en als "welcome to America". Kom daar in NL nog maar eens om. Misschien na de vakantie ook maar weer eens mee verder gaan dat golven.

Na het zwemmen in het zwembad heeft Thijs gechiled en een hele voetbal wedstrijd op tv gekeken. Gegeten bij het restaurant bij het hotel en Maartje en Pauline zijn naar de target geweest en hebben een rugzak voor Thijs gekocht.

Daarna weer als een blok in slaap gevallen.

15000 steps