Vandaag dolfijnen tour die vanuit NL geboekt was. Ronald stond vroeg op om met een koffie op het strand wakker te worden. Na eerst drie grijze pelikanen en een visarend vlakbij gezien te hebben kwamen er tot grote verbazing 6 dolfijnen voorbij zwemmen. Geweldig gezicht.

De vloer voor de badkamer in het hotel was nog steeds nat maar we dachten dat het van het zwembad water was dat van de Kids afdruppelde.

Na een continentaal ontbijt, wat een ander woord is voor we gooien wat toastbrood, boter, jam en oploskoffie op de bar, naar het blauwe huis met gele dak gereden waar de dolfijnen tour begon.

Het was wat regenachtig maar lekker warm alleen konden marine biologist Jes en de kapitein van de Phoenix niet echt dolfijnen vinden zodat we fiks rondgevaren hebben voordat we een moeder met kind spotten. Fantastisch gezicht de synchroon in en uit het water komende dolfijnen. De koppen waren moeilijk te zien maar leuke beesten. Ook veel vogels gezien waaronder visarenden, jonge arenden op nestpalen, grijze en witte pelikanen en ibissen.

Een leuke vaartocht met weinig dolfijnen maar veel vogels.

Op de terugweg naar State Jockey Park geweest waar enorm hoge stuifduinen zijn waar je vanaf kan glijden met een waveboard. Thijs won de wedstrijd om als eerste op het verre duin te staan. Logisch aangezien hij niets weegt! Over dd duinen was een pad naar de binnenzee met heerlijk warm water en fantastische omgeving.

Terug wat scènes uit westerns nagedaan waarbij thijs met zn shoot gun Ronald en maartje te pakken kreeg met goed geacteerde sterf scènes.

Bier en chips gehaald bij de super en een sandwich en verder een rustige middag bij het zwembad en later het strand. Pauline wilde nog meer onderwater foto's maken maar helaas werkte haar scherm niet meer! Niet echt handig op vakantie.

Op het strand geprobeerd om ons staande te houden in de golven maar die waren veel te sterk en keer na keer werden we omgegooid.

Voor avondeten naar Fuji restaurant geweest voor een tepanjaki met kok aan de bakplaat die een goede show weggaf. Heerlijk eten met wel heel veel boter op in de rijst.

In de hotelkamer was het steeds natter geworden en was er ergens een lek maar daar was even niets aan te doen.

Zoals gewoonlijk weer allen als een blok in slaap gevallen.

Rond de 18500 steps